Bitti işte, en sonunda söz bitti

Dilimde tarifsiz şeyi söyleyim,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.
Biliyorsun, artık neyi söyleyim,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Ayrılığın yarası var içimde,
Beni sana sevdan bağlar içimde;
Hazan vurdu, bir gül ağlar içimde,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Sensin zalim pusuları kurduran,
Sensin beni kör kurşunla vurduran.
Zaman akıp gitti, var mı durduran,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Pusularda barikatlar yıkardım,
Ne ah eder, ne sevmekten bıkardım.
Ölüm gelsin, ömrü gözden çıkardım,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Biliyorum, dünyada yok Onsuzluk,
Rahmet Onda, sevgi Onda sonsuzluk.
Güller soldu, her mevsim bir tonsuzluk,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Eski bir hikâye çağları aşar,
Ferhat dağlar deler, Kerem yol aşar.
Hasret hiç ölmezmiş, ayrılık yaşar,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Perde indi, ağlamaktan göz bitti,
Ayrılık bir ferman yazdı, öz bitti;
Bitti işte, en sonunda söz bitti,
Güz düştü, bu aşkın mevsimi döndü.

Hamit Hayal / Gönen / 28.10.2013