Bir vefasız güle döndü yar artık

Aştı çekip giden yıllar boyunu,
Çok zamandır ele döndü yar artık.
Anladım ki zor bozmuyor oyunu,
Gözlerimde sele döndü yar artık.

Kalbim kırık, duygularım yaralı,
Bekliyorum gönül kapım aralı.
Var mı benim gibi bahtı karalı,
Dağ başında yele döndü yar artık.

Bedenler yorulur, usanır canlar,
Gönül takviminden tez düşer anlar.
Ne sevdalar göçtü, gitti ne hanlar,
Yanıp sönen küle döndü yar artık.

Ne diyordun bana; “Gönlü çilelim,
Ömrümüzden gamı derdi silelim.”
Ayrılıklar varken nasıl gülelim,
Gönül yakan çöle döndü yar artık.

Sabrı ilmek ilmek işledim diye,
Seninle bir vuslat düşledim diye;
Masumum, günah mı işledim diye,
Kıymet bilmez kula döndü yar artık.

Acılarım büyür, derdim dağ olur,
Bu hasretlik uzar bir gün çağ olur.
Bu sevdada kim ölür kim sağ olur,
Sırtımdaki çula döndü yar artık.

Beni sana bağlayan bir meyilmiş,
Bırak böyle kalsın, başım eğilmiş.
Demek sevgin bir hakikat değilmiş,
Bir geçersiz pula döndü yar artık.

Bir tadımlık sevda bir zor oyunca,
Sanma ki terk ettim gönlüm doyunca.
Düşler kovaladım ömrüm boyunca,
Bir vefasız güle döndü yar artık.

Hamit Hayal / Gönen / 20.07.2013