Bir sır dediler

Aşkın kitabında ismini buldum,
Nişane güllerde bir sır dediler.
Ak kâğıt üstünde resmini buldum,
Bürünmüş tüllerde bir sır dediler.

Sen bu hasretinle bir gönül bile,
Başında keder var, sonunda çile.
Gönül duvarından düşmesin dile,
Söylenir dillerde, bir sır dediler.

İnsanın arafta kalmaz mı aklı,
Her sırrın özünde bir mana saklı.
İnsan mı çaresiz, kader mi haklı,
Gözdeki sellerde, bir sır dediler.

Belki ezelden var, derin mazisi,
Dünya da olsa da sultan bazısı.
İnsanın değişmez alın yazısı,
Savrulur her külde, bir sır dediler.

Nicedir ağlarım, feryadım neva,
Bahtımla görüldüm hiçliğe reva;
Derdime ararken aşktan bir deva,
Sunadır bir gölde, bir sır dediler.

“Sevda kervanları ettikçe akın,
Vuslatta inleyen her gönle yakın;
Aşkın günahından ebedi sakın,
Tükenmez bir yolda, bir sır dediler.

İnsanın yazılsa ömrü hikâyet,
Her gönül bir isyan, her dil şikâyet;
Belki bir gün perde iner nihayet,
Kader bu, her rolde, bir sır dediler.

Hamit Hayal / Gönen / 28.03.2013