Bir kavgadan yenilgi var özümde
Yar bildiğim selamımı almadı,
Bırak gülsün, cemalimi soldurma.
Bunca hasretine gücüm kalmadı,
Artık yeter, gözlerimi doldurma.
Belli artık mesafeler aldığın,
Malum oldu mutluluklar çaldığın;
Görüldü mü bir hayale daldığın,
Artık yorgun yüreğimi öldürme.
Yürü be sevdiğim, kalma yolundan,
Boşa hiç meyletme, geçme dolundan.
Düşeni kaldırır düşen kolundan,
Nolur beni sana mahkûm oldurma.
Bir hicran deminde bulmuştum seni,
Suskun bir zeminde bulmuştum seni;
Gözümün neminde bulmuştum seni,
Beni sonsuz ummanlara daldırma.
Söz vermişim, dilimdeki laf değil,
İnandım ki sevdan artık saf değil.
Yücedir gönlün de, dağlar Kaf değil,
Aşarım ben yüreğimi yıldırma.
Bir kavgadan yenilgi var özümde,
Bilirmisin, ben çözüldüm sözümde.
Ne bu dünya, ne sen varsın gözümde,
Ben bir hiçim, artık bana aldırma.
Hamit Hayal / Gönen 29.09.2013