Ayrılık sevdanın içinde saklı

Ne zaman ki daldım ben bir rüyaya,
Bir baharda yaz görmemiş gül oldum.
Bırak beni yalnızlığım, git artık,
Bir hayalin alevinde kül oldum.

Aradığım bir kapı var, aralı,
İçim ölgün, ruhum yorgun, yaralı.
Aşk geçti başımdan, bahtım karalı,
Elden ele geçmez akçe, pul oldum.

Neşem bitti, hicranınla durgunum,
Yara aldım, yüreğimden vurgunum.
Ben sevdana sevdam ile kurgunum,
Vefa bilmez hoyrat elde çul oldum.

İçimde boşluğun, dolmuyor yeri,
Zamanı gönlümde döndürdüm geri.
Verdiğin hayaller biteli beri,
Bir vefasız hicranından zül oldum.

Nerde durmak istiyorsan dur artık,
Bir hakikat mahkemesi kur artık.
Hükmünü kıl, son mührünü vur artık,
Mecnunların ayağında çöl oldum.

Ayrılık sevdanın içinde saklı,
Bir sevda yüzünden yitirdim aklı.
Anladım Kerem’i ben neden haklı,
Aşkın kapısında ele kul oldum.

Hamit Hayal / Gönen / 16.10.2013

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir