Anlar mısın bir gün beni ağlarsan

Vasıl aşkı duygularda aşanmış,
Bu mecnun yanımla ne bileceksin;
Özünde sen olan bunca yaşanmış,
Derdim var anımla, ne bileceksin.

Sen özümü hasretinle dağlarsan,
Sevdan ile çıkmazlarda bağlarsan;
Anlar mısın bir gün beni ağlarsan,
Canandın canımla, ne bileceksin.

Bu sevdanın çilesi hiç bitmiyor,
Bin gül olsa bir güzellik etmiyor.
“Seni sevdim”, dedim yine yetmiyor.
“Sen”, yazsam kanımla, ne bileceksin.

Tadınca anladım hasret bir zehir,
Ümitler yel oldu, gözyaşım nehir.
Cezamı çektim ben, bilmez bu şehir,
Mahkûmdum zannımla, ne bileceksin.

Peşine düştüm ben sevda çağında,
Dünyada mutluluk var, Kaf Dağında.
Belki hiç kalmadı gönül bağında,
Tükendim şanımla, ne bileceksin.

Dudağım kurudu gönlümde gamla,
Her tutkum sarhoştu bir tutam namla.
Bu gece gözümden aktı son damla,
Gel aşkı tanımla, ne bileceksin.

Hamit Hayal / Gönen / 16.11.2013