Ateş denizinde mumdan bir gemi

Yüreğimi bir tek sendin okuyan,
Yıkıldı içimde ümit dağlarım.
Şimdi zalimler var kader dokuyan,
Kalmadı çözüldü gönül bağlarım.

Keşke olsa sevmek yalnız bir adet,
Ya da zehir sun sen yine içerdim.
Var mı aşktan daha yüce ibadet,
Burda eker, ahırette biçerdim.

İbrahim’i yakan ateş değilmiş.
Şafağı yok, gecelerim sabahsız,
Bir bilseydin beni boynum eğilmiş;
Yüreğimden vurgun yedim günahsız,

Her şey yalan, kalbim neye üzülsün,
Tarifsiz bir keder ömrün hülyası.
Var mı artık gökte yıldız süzülsün,
Kısa sürdü bende aşkın rüyası.

Ateş denizinde mumdan bir gemi,
Neden gönül köprülerin atılmış?
Yakar beni ayrılığın her demi,
Hasretler var yüreğime katılmış.

Hamit Hayal / Gönen / 19.02.2013