Kader oyunu

Bir rüya görelim seninle desem,
Başından sonuna sen ve ben varız.
Yıllar gelip geçti belki bilmesem,
Bir vuslat demine gülüp ağlarız.

Yolların gönlüme düşerse eğer,
Kader şafağında dur beni bekle.
Yeniden bulmaya bir ömür değer,
Durulur ırmaklar seni sevmekle.

Yıllarca ben seni ettim ya mahzun,
Bir elemden başka elde ne kalan?
Mümkün mü yeniden gel aşkını sun,
Bir sen hakikatsin, her şey bir yalan.

Şimdi o bir mahzun kalple nerdedir,
Titreyen dudakta anmış mıdır hiç?
Bir melek göklerden inmiş yerdedir,
Düşün benim kalbim yanmış mıdır hiç?

Manasını tattım sensiz ölüşün,
Ufkumda son güneş batmaya dönmüş;
Kader mi sen ve ben diye bölüşün,
Gönül hanem viran, ocağım sönmüş.

Sevda da yenilen başını eğer,
Artık alıp gitsin gölgem boyunu.
Kalbime hicranın sükûtu değer,
Sahne de bir sesiz kader oyunu.

Hamit Hayal / Gönen / 07.09.2012