Gönen’de sevdim

Sildim defterimden aşka isyanı,
Güllerin dengini Gönen’de sevdim.
Anmak çok zor elbet eski nisyanı
Sevdanın rengini Gönen de sevdim.

Gök yazı içinde gurbet tadınca,
Eskimez haslet var, ruhu kadınca.
Bu şehrin zihnimde derin adınca,
Sevgi de engini Gönen de sevdim.

Nice hikâyem var, gelmez gerisi,
Gürcüsü, Pomak’ı, Çerkez, Çerisi.
Kimden kudret almış bilmem perisi,
Gönülce zengini Gönen de sevdim.

Bir derin ovanın içinde, düzde,
Zaman bu şehirde yaz ile güz de.
Sevgiden bakışlar ararken yüzde,
Gül diken cengini Gönen de sevdim.

Yazılmış, silinmez kader alından,
Kimseler bilmesin gönül halından.
Geçme ömrüm tutun hayat dalından,
Varlığın benginin Gönen’de sevdim.

Korkum ayrı kalmak sevda ilinden,
Tutuşmak, kül olmak aşkın dilinden.
Ben kabrim üstünde biten gülünden,
Özümde yangını Gönen de sevdim.

Hamit Hayal / Gönen / 30.08.2012