Padişah secdede

Viyana üstüne yeni bir sefer,
Taçlansın asrımız, anımız bizim.
Kalmasın nizama girmedik nefer,
Allaha adanmış canımız bizim.

Bu hangi çağ demem, bu zemin nere,
Cennet yakışmaz mı müminden ere?
Atamın cihan da gittiği yere,
Bir bayrak dikmekmiş şanımız bizim.

Cihan devlet ister, bekler günümüz,
Gaza da, cihat ta geçti dünümüz.
Garp ta tarih yazdık, şark ta ünümüz,
Sultan Süleyman’dır hanımız bizim.

Asrı zayi olan “ettim” der mi kâr,
Küfür beyan olmuş, ayandır inkâr.
Ferman et katınca, öne düş hünkâr,
Zafer için aksın kanımız bizim.

Zafere “el aç” der, ökten isteriz,
Özenir, şan, şeref kökten isteriz.
Yerden niyaz eder, gökten isteriz,
Vatandır, gül açar ban’ımız bizim.

Şafak sökmesine saatler kala,
Padişah secde de, kıyam da lala.
Serhat boylarında yine dört nala,
Sarılsın ön, arka, yanımız bizim.

Hamit Hayal / Gönen / 04.09.2011

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir