Beni sen yaraladın
Beni sen yaraladın, sen ağlattın içimde,
Yaşama sevincimi alıp gittin sevgilim.
Anlıyorum ki bugün sensiz ben bir hiçimde,
Benden mutluluğumu çalıp gittin sevgilim.
İsterdim ki bir hatır sor ve beni arada,
Erişilmez yollar var, mesafeler arada.
Sana olan hasretim inleten bir yarada,
En sonunda bir ufka dalıp gittin sevgilim.
Oysa ben sana dair nice düşler ördüğüm,
Dönüşün olmayacak benim sende gördüğüm.
Sanki çözülmez bir sır, neden işler kördüğüm,
İçimde hep bir yara kalıp gittin sevgilim.
Nerdesin, hangi elde, arkanda bir iz bırak,
Ben ustası olmayan, yol bilmez garip çırak.
Akıp gidecek yıllar ve sen benden hep ırak,
Sen benim gözyaşımı salıp gittin sevgilim.
Ne bülbül kaldı şimdi, ne derin inleyen gül,
Zaten Kerem de yandı, Aslı arkasından kül.
Artık ağla gözlerim, göz yaşım sessiz dökül,
Beni kendine köle kılıp gittin sevgilim.
Hamit Hayal/ Gönen / 05.11.2009