Bu dünya bir çile, ızdırap yurdu

Özüne dönmeli yüzünü insan,
Nefsin insafını taşlamak gerek.
Tattıkça acıyı, hüzünü insan,
Hayata yeniden başlamak gerek.

Ömrümüz öteye aşan bir akış,
Anla, kendini bil, zamana yakış.
Sevdayı kabul et, aşkı bir nakış,
Kalplerde sevgiyi işlemek gerek.

Hakbilirde vicdan imanla diri,
Günaha bulaşmaz, reddeder kiri.
Musalla taşında her hangi biri,
Sadete erdi mi, düşlemek gerek.

Ne ordular bozsa, yense neferi.
İnsan hüsrandadır, hiçtir zaferi.
Bir gün tamamlarız biz de seferi,
Hayat ve ölümü eşlemek gerek.

Kimini ağlattı, kimine vurdu,
Masumu inletti, azdırdı kurdu.
Bu dünya bir çile, ızdırap yurdu,
İmanda sabredip, kışlamak gerek.

Hamit Hayal / Gönen / 05.09.2013

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir