Yalnız seni değil, gölgeni bile,
Ne kadar özlerim, farkında mısın?
Muhakkak söylermiş, gelirse dile,
Yolunu gözlerim, farkında mısın?
Sen istersen yine kendince yaşa,
Anlarsın bir sevda gelince başa;
Sonunda yüreğim dert taşa taşa,
Dağları düzlerim, farkında mısın?
Bu hasret içimde yara kalsa da,
Gözlerim ufkuna her gün dalsa da;
Senden başkası yok, gönül alsa da,
Kendimle sözlerim, farkında mısın?
Artık sevdamıza inanıp, kanda,
Yüreğine düşür, bir günde anda;
Hayal perdesine düştüğün anda,
Yanarak izlerim, farkında mısın?
Yıllardır içime çökmüşte gece,
Bekliyorum doğsun gün hece hece.
Baş tacı ettiğim, dert bilmez ece,
Yaramı gizlerim, farkında mısın?
Hamit Hayal / Gönen / 26.06.2013
