Kaderden gülmedi yüzümüz bizim

Kadehin boşaldı yeniden doldur,
Yanar bir ateşte özümüz bizim.
Ayrılık bitmiyor, bir uzun yoldur,
Nicedir ıslanır gözümüz bizim.

Kapılmışım bende aşkın seline,
Elemden başka ne geçti elime?
İçte bir hıçkırık, birkaç kelime,
Kalmadı diyecek sözümüz bizim.

Ben kimim diye bir aynaya baktım,
Hiçliği resmettim, zamanı yaktım.
Bir sevda düşünde bir gönle aktım,
Baştan sona hicran cüzümüz bizim.

Nurdan bir cemali gördüm göreli,
Dönülmez bir yola girdim gireli.
Düşmedi yakamdan aşkın bir eli,
Dağların ardında düzümüz bizim.

Sığındım kalp denen bir kara taşa,
Yandıkça ateşte yol döndü başa.
Sevdiğim bahtınca bir ömür yaşa,
Son mevsim, kapıda güzümüz bizim.

Bu aşkın alevi yaktıkça azar,
Üflenmiş düğüme, edilmiş nazar.
Takdir kalemince bir hüküm yazar,
Kaderden gülmedi yüzümüz bizim.

Hamit Hayal / Gönen / 19.01.2013

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir