Bir gün hakikati yazacak tarih,
Zalimde mazlumdan hak kalmayacak;
Böyle gitmeyecek, dönecek talih,
Kararan yüzlerde ak kalmayacak.
İnancı olanda kırılmış kanat,
Galiba yoksulu soymakmış sanat;
En fazla birkaç yıl sürer saltanat,
Nasılsa dünyada çok kalmayacak.
Kimse mukaddesi gasp edip, soyan,
Gafildir mazlumu bir sürü sayan;
Dayan zulümlere yüreğim dayan,
Üstümüze yağan ok kalmayacak.
Önünü görmeyen bir sürü çapsız,
İnsanı harcarken kârsız, hesapsız;
Allah’ını bilmez, zalim, kitapsız,
Cüce sıfatlardan yok kalmayacak.
Aklından divane, boyunca sırık,
Zihnince kirlenmiş, fıtratı mırık;
Mukaddes bilmezse çok ırzı kırık,
Sefalet diz boyu, tok kalmayacak.
Ezanı duymayan nedir der sela,
Nice gözler gördü, şu toprak ela;
Nahak ne zanneder olsa hep bela,
Tükenip, soyundan kök kalmayacak.
Herkes mezarını eliyle kazar,
Anladım dünyaya kılınca nazar;
İnsan bir hikâye, tarih hep yazar,
Ufuklar kararıp, gök kalmayacak.
Bu çağda, bu anda varsa kan kusan,
Kim zulme baş eğer, sayarım susan;
İsterdim ki nefsim yenil ve usan,
Nice mağrur başta dik kalmayacak.
Hamit Hayal / Gönen / 15.05.2013