Bu dünya değirmen, şu zaman elek

Bunca yıl var gözlerimden akışın
Gözün ırmağında bir yaşa döndüm.
Aklımdan çıkmıyor beni yakışın
Sonunu yaşarken hep başa döndüm.

İstedim ömrümce kuşat beni sar
Varlığım armağan, ruhumda ısrar.
Sevgilim sürse de bin yıl bu esrar
Yenildim, yeniden savaşa döndüm.

Yaşandı oyunum, indi son perde
Rüzgâr fısıldamaz efsun bu yerde.
İlk aşk, ilk heyecan, ilk hüzün nerde
İlhamım tükendi, bir taşa döndüm.

Gönlünün ucunda eğilmez dağlar,
İçimde çözülmez, kördüğüm bağlar;
Sevdamın son demi, hazan bu çağlar,
Sanki bir ummanda sarhoşa döndüm.

Bu dünya değirmen, şu zaman elek,
Düşmedi yakamdan kudretin felek.
Şimdi düşlerimde bir süslü melek,
Çevrende pervane hep boşa döndüm.

Hamit Hayal / Gönen / 25.03.2007