Ben artık senin için bir yabancı olsam da
Bütün kalbimle seni bir ömür seveceğim.
Ben gözünde vefasız bir yalancı olsam da
Bütün kalbimle seni bir ömür seveceğim.
Senin de duyguların var elbet aşka dair
Bir yaralı ceylanı vurdun mu benim gibi?
Ben eli kalem tutan yaralı, yorgun şair
Erilemez hayaller kurdun mu benim gibi?
Hayat nice sürprizler dolu olarak geçti
Bazen gözyaşı oldu, bazen sessiz hıçkırık.
Gözlerimin önünden resmin solarak geçti
Hâlâ pişmanlığım var, hâlâ kalbimde kırık.
Aşkta bütün sözlerin tükendiği an sanki
Anladım ki aslında sen de bir ele döndün.
Gençliğimin tadımsız son yaz yağmuru sanki
Kararan gözlerimde durulmaz sele döndün.
Ben benim olmayacak birini sevdim meğer
Bu yüzden yüreğimde yaranın izi derin.
Bir gün bir başkasını seveceksem ben eğer
Muhakkak bilmelisin hiç dolmayacak yerin.
Sevdamın anlamını kaybettiği bir çağda
Sen ezelden gelerek, ebede koşan acım.
Hicranımdan arındır, yağmur ol gökten yağ da
Dinsin artık kalbimde ne olur coşan acım.
Bu dünyanın neşesi, sevinci haram bana
Artık böyle kalacak yüreğim dilsiz, suskun.
Başkasına ne hacet, arkadaş yaram bana
Yıllar hep böyle geçti aşka, kadere küskün.
Uğrunda ne acılar çekip, dolduğum kadın
Keşke hep sen olsaydın imdadına yettiğim.
Yıllar sonra yeniden âşık olduğum kadın
Sensin aşkı ararken bulup ta, kaybettiğim.
Ayrılık kahır dolu, ayrılık sanki zehir
Sığındığım tek liman hasretin var adresim.
Bütün hülyalarıma kapı açan bu şehir
Baharın gelmediği mevsimlerden bir resim.
Bilmelisin, çok oldu veda edeli aşka
Hatıralar canlandı zihnimde yüzün gibi.
Çoktandır unuttuğum Ümraniye bir başka
Akıp giden gençlikten kalan bir hüzün gibi.
Daldığım rüyalarda bir aşkı arar gibi
İstanbul belki kazan, ben içinde bir kepçe.
Ümitsizlik çevremi bir surla sarar gibi
Bütün sokaklar sensiz, yüreğimde kelepçe.
Tutun artık elimden kanadı kırık kuşlar
Ne kaldı benden geri, hayallerle çürürken.
Düşlerimin izinde, önümde sarp yokuşlar
Tükenmiş sevdam ile sona doğru yürürken.
Hamit Hayal / Gönen / 29.08.2013
