Bilmiyorum, neden hüzün yazıldı?

Aşkın yüce mertebesi kâmilde,
Bir melek misali özün yazıldı.
Sebep, saik, hakikat, her amilde,
Yaksın diye aşkta közün yazıldı.

Mesafeler alıp birkaç kademde,
Hayat her yerdedir hayal her demde.
Her günahkâr suçu arar Âdem de,
Âlemde ilk önce cüzün yazıldı.

Senle aramızda aşk bir barikat,
Ben ağlarken sen gülersin, farikat;
Hangi amel hangi hâl ve tarikat,
Özünde aşk olan sözün yazıldı.

İdrak ettim, şöyle baktım âleme,
Gülde sensin, benziyorsun lâleme;
Yüce Rahman emretti ki kaleme,
En derin âlemde gözün yazıldı.

Ebed bu an, ezel vardır temelde,
Ümit bilmez, sordum demez emelde.
Bin bir mana mah bildiğim cemalde,
Beni benden alan yüzün yazıldı.

Gökler bile hayran yüce zatına,
Bilen bilir, bakmak gerek batına;
Sevdam, söyle aşkın yüce katına,
Bilmiyorum, neden hüzün yazıldı?

Hamit Hayal / Gönen / 20.12.2014