Muhakkak solacak bir gün her çiçek

Anladım bu dünya sensiz yalan, boş,
Sen bana kaderden bir armağansın.
Özümde bir vurgun, yüreğim sarhoş,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Adına gül denen her isimde sen,
Kimsesiz sandığım bir resimde sen;
Gözümde ki yaşsın her mevsimde sen,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Neden yolar girdi senle arama,
İstersen sor her gün, ya da arama;
Tahammül ederim gönül yarama,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Aklımı başımdan aldın ya her gün,
Ruhumda bir yere daldın ya her gün;
Zihnimde bir hayal kaldın ya her gün,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Bıraktım kapımda ben niceleri,
Sensin dilimdeki aşk heceleri;
Geçer miydi sensiz kış geceleri,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Talihim ağlatsın, ayrılık yensin,
Nehirler dolduran yağmurlar sensin;
Senin için “ O bir hayaldir.” Densin,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Bir damla yaş olup yere akmıştın,
Sen benim gönlüme başka bakmıştın;
Daha ilk gördüğüm anda yakmıştın,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Derin bir boşlukta densiz yaşamak,
Yıkılmak, yenilmek sensiz yaşamak;
Nasıl duygu gülüm bensiz yaşamak,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Aldatma, ağlatma vaatlerde sen,
Her dua, her zikir, taatlerde sen;
Bir ömür her günüm saatlerde sen,
Sen bana kaderden bir armağansın.

İstemem üstümden gözlerini çek,
Muhakkak solacak bir gün her çiçek;
Kal sen hayalinle, olmasan gerçek,
Sen bana kaderden bir armağansın.

Hamit Hayal / Gönen / 10.03.2013