Gönülden gönül’e yol arıyorum

Ömür geçti bir tadımlık rüyada,
Gönülden gönül’e yol arıyorum.
Bilmiyorum kaç adımlık dünya da,
Gönülden gönül’e yol arıyorum;

Belki de hep hâlâ aynı yerdeyim,
Ben kendi içimde bana perdeyim;
Bilmiyorum zaman, zemin nerdeyim,
Gönülden gönül’e yol arıyorum.

Bir sevda ki köklerimden söktüğü,
Çok olmuştur kudretimin çöktüğü;
Her dem gülün gözyaşını döktüğü,
Gönülden gönül’e yol arıyorum.

Hakikatin yaşandığı bir özle,
Hal dilimden niyaz ettiğim sözle;
Artık perde inmiş, görmeyen gözle,
Gönülden gönül’e yol arıyorum.

İnsan kitabının çözmek cüzünü,
Hak gönülde görmek başka yüzünü;
Aşkın çıkmazında yenip hüzünü,
Gönülden gönül’e yol arıyorum.

Nicedir bir yangın düştü içime,
Hal benzedi bir tarifsiz biçime.
Artık ruhsat alıp sonsuz göçüme,
Gönülden gönül’e yol arıyorum.

                    Hamit Hayal