Ben nice hayaller kurdum olmadı

Hasretlerimi ben biter sanmıştım,
Unutmak diye bir derdim olmadı;
Sevdamızın hülyasına kanmıştım,
Geldi geçti, ömür verdim olmadı.

Ne varsa ruhumda alıp ta gittin,
Sadece bir mevsim kalıp ta gittin;
Gönlümde bir ufka dalıp ta gittin,
Başımı taşlara vurdum olmadı.

Zamansız bir rüzgâr girdi, yel girdi,
Gözlerimden yağmur girdi, sel girdi;
Aramıza gurbet girdi, el girdi,
Senin için dağlar yardım olmadı.

Hangi şarkı seni anlatır bilsem,
Hayatımdan atsam, ömrümden silsem;
Çare yok bu derde ben beni dilsem
Ayrılık kader mi sordum olmadı.

Hasret bir hakikat, giden dönmüyor,
Bana dünyamı dar eden dönmüyor;
Oysa ben sevmiştim, neden dönmüyor,
Önüne yolları serdim olmadı.

Nasıl düştüysem ben bu onmaz derde,
Bir gün iner dedim çektiğin perde;
Nerdesin sevdiğim, bir bilsem nerde,
Düşleri hep hayra yordum olmadı.

Nice müjdelere ettim de vaat,
Dilimden dökülen her kelâm naat;
Vursun dönüşüne kurduğum saat;
Değmediğin toprak yurdum olmadı.

Her şey bir masaldan sanki bir hülya,
Düşlerim hep yarım, bitsin bu rüya;
Yıkıldı üstüne kurduğum dünya,
Ömrümün sonuna vardım olmadı.

Bir destan ezelden, bir hece değil,
Nasıl bir yakış bu, gün gece değil;
Keremde sevmişti, bilmece değil,
Menzilden menzile erdim olmadı.

Çileden başka ne seni hep sevmek,
Neye değdi bunca verdiğim emek;
Vuslata ermiyor her sevgi demek;
Ben nice hayaller kurdum olmadı.

Hamit Hayal / Gönen / 01.05.2013