Ağlardın düştüğüm gülleri bilsen

Tutunmak istedim, olmadı aşka,
Ağlardın düştüğüm kolları bilsen;
Bu yara öyle her yaradan başka,
Ağlardın düştüğüm kulları bilsen.

Bu günahkâr yerde haklımı kalır,
Hep böyle sevenin aklımı kalır;
Sırrım ifşa olmuş, saklımı kalır,
Ağlardın düştüğüm dilleri bilsen.

Kaldı mı bir akıl bende çelecek,
Bugünüm tükendi, bitti gelecek;
Ferhatlar bir ömür dağlar delecek,
Ağlardın düştüğüm illeri bilsen.

Her şeyi bırakıp gittiğin anda,
Bir garip yolcuyum bu yıkık handa;
Bir yanda ayrılık, hasret bir yanda,
Ağlardın düştüğüm yolları bilsen.

Hüsranla çevrili dört bir yanımız,
Ne kaldı verecek var bir canımız;
Bize mecnun derler, budur sanımız,
Ağlardın düştüğüm çölleri bilsen.

Yerle yeksan olmuş tahtımız bizim,
Hâlâ bir vuslattır ahtımız bizim;
Neden hiç gülmüyor bahtımız bizim,
Ağlardın düştüğüm elleri bilsen.

Aşkın alevinde yanıyor özüm,
Akşamın ufkuna dalıyor gözüm;
Bir ahde vefam var, verilmiş sözüm,
Ağlardın düştüğüm selleri bilsen.

Yıllar heba oldu, bir ömür heder,
Vazgeçsem günahtır, geçmesem keder;
Önüme dağları koydukça kader,
Ağlardın düştüğüm gülleri bilsen.

                    Hamit Hayal