Saçlarımız kar bizim

Kimse bilmez halimizi nicedir,
Özümüzde kederimiz var bizim,
İflah etmez dertlerimiz incedir,
El olmuşuz hasretimiz yar bizim.

Bir çöl serabında yunup kandıkça,
Hasretimiz göğe vurur andıkça;
Tüter duman ateşimiz yandıkça,
Baştan sona yüreğimiz nar bizim.

Gece ağır kurşun gibi, gün siste,
Akıl baştan gitti, yorgunuz histe;
Nasıl vermez yüreğini dost iste,
Gönül inler, gözlerimiz zar bizim.

İstemeyiz seven sevsin yenilsin,
Arkamızdan bize mecnun denilsin;
Mümkün olsa yol yakınken dönülsün,
Felek etmiş dünyamızı dar bizim.

Nasıl olsun yaşamaya ahtımız,
Belki bir gün güler dedik bahtımız;
Bir el değdi viran oldu tahtımız,
Ak düşmüştür saçlarımız kar bizim.

                              Hamit Hayal